Tag: தாய்நாடு

5. தேசத்தொண்டர்கள்—அவர்களுடைய குறைபாடுகள்

இந்தியாவில் இரண்டு சாபக்கேடுகள் உண்டு. அவற்றில் ஒன்று நமது பலவீனம்; இரண்டாவது நமது பகைமை, ஈரமற்ற இதயம்.

உபநிஷதங்களின் மகிமையைப்பற்றிப் பேசுகி றோம், மகரிஷிகளின் சந்ததிகள் நாம் என்று பெரு மை பேசிக்கொள்கிறோம். ஆயினும் மற்றும் பல ஜாதியாருடன் ஒப்பிடும் போது நாம் பெரிதும் பல வீனர்களா யுள்ளோம். உடல் பலவீனமே முதன்மை யானது. குறைந்த பட்சம் நமது துன்பங்களில் மூன் றில் ஒரு பங்குக்கு அதுவே காரணமாகும். நமது இளை ஞர்கள் முதலில் பலம் பெறவேண்டும். சமய வளர்ச்சி பின்னர் தானே ஏற்படும். என் வாலிப நண்பர்களே! நீங்கள் பலசாலிகளாகுங்கள். உங்க ளுக்கு என் புத்திமதி அதுவேயாகும். உங்களுக்கு,

கீதையைவிட, விளையாட்டு சுவர்க்கத்துக்குச் சுருக்க வழியாகும். உங்கள் தசை நார்களும், புஜங்களும் இன்னும் சிறிது வலிவு பெறுங்கால் கீதையை இன் னும் நன்றாய் அறிந்து கொள்வீர்கள். உங்கள் நரம் புக் குழாய்களில் இன்னும் சிறிது வலிவுள்ள இரத்தம் ஓடும்போது கிருஷ்ண பரமாத்மாவின் மகத்தான ஞானத்தையும் மகத்தான பலத்தையும் இன்னும் நன்றாய் அறிந்து கொள்ளக்கூடும். உங்கள் முதுகு வளையாமல் உங்கள் கால்கள் தளர்வுறாமல் நீங்கள் நிமிர்ந்து நிற்கும் போது, ‘நாம் ஆண் மக்கள்’ என்னும் உணர்ச்சி உங்களுக்கு ஏற்படும்போது, உ.பநிஷதங்களின் நுட்பத்தையும் ஆன்மாவின் மகி மையையும் நன்குணர்ந்து கொள்வீர்கள்.

நான் வேண்டுவதென்ன? இரத்தத்தில் பலம், நரம்புகளில் வலிவு, இரும்புபோன்ற தசை நார்கள், எஃகையொத்த நரம்புகள்- இவையே நமக்கு வேண்டும். தளர்ச்சி தரும் கசிவுள்ள கொள்கைகள் நமக்குத் தேவையில்லை.

இந்தியாவில் தற்போதுள்ள பெரும்பாவம் நமது அடிமைத்தனமேயாகும். ஒவ்வொருவரும் கட் டளையிடவே விரும்புகிறார்; கீழ்ப்படிவதற்கு எவரும் தயாராயில்லை. பண்டைக் காலத்து அதி ஆச்சரிய மான பிரம்மசரிய முறை மறைந்ததே இந்நிலை மைக்குக் காரணம்.

முதலில் கீழ்ப்படியக் கற்றுக்கொள்; கட்டளை யிடும் பதவி தானே வரும். முதலில் வேலைக்காரனா யிருந்து பழகு; எஜமானனாக நீ தகுதி பெறுவாய்.

உனக்கு மேலுள்ளவன் நதியில் குதித்து முதலை யைப் பிடிக்கும்படி கட்டளையிட்டால் முதலில் அதன்படி செய். பிழைத்து வந்தால் அவனுடன் வாதாடு. உத்தரவு தவறாயிருந்த போதிலும் முதலில் நிறைவேற்றிவிட்டுப் பின்னர் அதை மறுத்துக் கூறு.

பொறாமையை யொழியுங்கள்; இன்னும் செய்ய வேண்டியிருக்கும் பெரிய வேலைகளையெல்லாம் செய்யும் ஆற்றல் பெறுவீர்கள்.

அடிமைகள் எல்லாருக்கும் பெரிய சனியனாயி ருப்பது பொறாமையேயாகும். நமது நாட்டைப் பிடித்த சனியனும் அது தான். எப்போதும் பொறா மையை விலக்குங்கள்.

நமது நாட்டாரில் ஒருவர் முன்னேறிப் பெருமையடைய முயன்றால் நாம் எல்லாரும் அவரைக் கீழே இருத்தவே முயல்கிறோம். ஆனால் வெளி நாட் டான் ஒருவன் வந்து நம்மை உதைக்கும் போது பேசாமலிருக்கிறோம்.

நாம் முதலில் ஆராதிக்க வேண்டிய தெய்வங் கள் தமது தேசமக்களே யாவர். ஒருவரிடம் ஒருவர் பொறாமை கொண்டு, ஒருவரோடொருவர் சண்டை யிடுவதற்குப் பதிலாக ஒருவரையொருவர் நாம் பூசிப்போமாக.

நாம் நம்பிக்கை யிழந்துவிட்டோம். நான் சொன்னால் நம்புவீர்களா? இங்கிலீஷ்காரனை விட.. நமக்கு நம்பிக்கை குறைவு. ஆயிரம் மடங்கு குறைவு.

முப்பத்து மூன்று கோடி ஜனங்களாகிய நாம் சென்ற ஆயிரம் ஆண்டுகளாக, நம்மை மிதித்துக் கொண்டுவரும் எந்த அன்னியக் கூட்டத்தாராலும், அவர்கள் எவ்வளவு சிறு தொகையினரா யிருப்பினும், ஆளப்பட்டு வருவதேன்? ஏனெனில், அவர் களுக்குத் தங்களிடம் நம்பிக்கை இருந்தது; நமக்கு அது இல்லை. உங்களிடம் நீங்கள் நம்பிக்கை கொள் ளுங்கள். அந்த நம்பிக்கையின்மேல் வலிமையுடன் நில்லுங்கள். அதுவே நாம் வேண்டுவதாகும்.

நமக்கு சிரத்தை வேண்டும்; தன்னம்பிக்கை வேண்டும். பலமே உயிர்; பலவீனமே மரணம். நாம் மரண மற்ற சுதந்திரமுள்ள, தூய்மையே இயல்பாகக்கொண்ட ஆத்மா அல்லோமா? நாம் பாவம் எவ்வாறு செய்ய முடியும்? முடியவே முடி யாது. இத்தகைய நம்பிக்கை நம்மை மனிதர்க ளாக்கும்; தேவர்களாக்கும். நாம் சிரத்தையை இழந்து விட்டபடியால் தான் இந்நாடு நாசமடைந் திருக்கிறது.

நாம் பல விஷயங்களைப்பற்றி எண்ணுகிறோம். ஆனால் அவற்றைச் செய்வதில்லை, நாம் கிளிப்பிள்ளை கள் ஆய்விட்டோம். பேசுதலே நமது வழக்கமாய்ப் போய்விட்டது. செயலில் ஒன்றும் நடத்துவதில்லை. இத்தகைய வலிமையற்ற மூலையினால் எதுவும் செய்ய முடியாது. அதற்கு வலிவு கொடுக்க வேண்டும்.

நீங்கள் அறிந்தது அதிகம்; ஆனால் செய்வது குறைவு. உங்கள் அறிவு அளவு கடந்து போய்விட் டது. அது தான் உங்களுடைய தொல்லை. உங்கள் இரத்தம் வெறும் தண்ணீர் போன்றது. ஆகையி னால் தான் உங்கள் மூளை தோல் உரிந்து வருகிறது; உங்கள் உடம்பு சோர்ந்து கிடக்கிறது. உங்கள் உடம்பை மாற்றிப் புதுப்பித்துக் கொள்ள வேண்டும்.

பேச்சு! பேச்சு! பேச்சு! பேச்சு அளவு கடந்து விட்டது. நாம் பெரிய சாதியாராம்! உளறல்! நாம் மனோபலமும் உடல் வலிவும் அற்ற சோகைகள்! உண்மை இது தான்.

நமது தேசீய இரத்தத்தில் ஒரு பயங்கரமான நோய் ஊர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. அது தான் எதை யும் பரிகசிக்கும் தன்மை , சிரத்தை யில்லாமை. இந்நோயைத் தொலைத்துவிடுங்கள் சிரத்தையுடைய பலசாலிகளா யிருங்கள். மற்றவையெல்லாம் தாமே வரும்.

நமது சமயம் சமையலறைக்குள் புகுந்துவிடக் கூடிய அபாயம் நேர்ந்திருக்கிறது. நாம் வேதாந்தி களுமல்லோம்; பௌராணிகர்களுமல்லோம். தாந்தி ரிகர்களுமல்லோம். நாம் ‘தொடாதே’ சமயிகள், சமையலறையே நமது சமயம். சோற்றுப் பானையே நமது கடவுள். ”என்னைத் தொடாதே, நான் பரிசுத் தன்” என்பதே நமது சமயக் கொள்கை. இன்னும் ஒரு நூற்றாண்டு காலம் இவ்வழியே சென்றோமானால் நம்மில் ஒவ்வொருவரும் பைத்தியக்காரர் விடுதி யையே அடைவோம்.

என் மகனே! எந்த மனிதனாலும், தேசமானா லும் பிறரைப் பகைத்து உயிர் வாழ முடியாது. என்றைய தினம் இந்நாட்டில் ‘மிலேச்சன்’ என் னும் வார்த்தையைச் சிருஷ்டித்தார்களோ, என் றைய தினம் பிறரு!-ன் கலந்து பழகுவதை நிறுத் தினார்களோ, அன்றே இந்தியாவுக்குச் சனியன் பிடிக்கலாயிற்று.

மற்றொரு படிப்பினையை நாம் நினைவு கூர வேண்டும். பிறர் செய்வது போல் செய்தல் நாகரிகம் ஆகாது. நான் இராஜாவின் உடைதரித்துக் கொள்ளலாம். அதனால் நான் இராஜாவாகி விடுவேனோ? சிங்கத்தோல் போர்த்துக் கொண்ட கழுதை சிங்கமாகி விடுமா? பிறரைப்போல் வேஷந் தரித்தல் பெரிய கோழைத்தனம். அதனால் அபி விருத்தி எதுவும் ஏற்படாது. உண்மையில் அது மனிதனுடைய பயங்கரமான இழி நிலைக்கு அறி குறியாகும். ஒருவன் தன்னைத் தானே இழிவாக நினைக்க ஆரம்பித்து விட்டால், தன் முன்னோர்களைப் பற்றி வெட்கப்பட ஆரம்பித்து விட்டால் அவனு டைய அழிவு காலம் நெருங்கி விட்டதென்பது உறுதியாகும். இந்திய வாழ்வு முறையிலிருந்து அகன்று விடாதீர்கள் இந்தியர் அனை வரும் வேறோர் அன்னிய ஜாதியாரைப் போல் உண்டு, உடுத்து, நடக்கத் தொடங்கினால் இந்தியா நன்மையடையும் என்று ஒரு கணமும் நினைக்க வேண்டாம்.

நாம் சோம்பேறிகள்; நம்மால் வேலை செய்ய முடியாது; நம்மால் ஒன்றுசேர முடியாது; நாம் ஒருவரை யொருவர் நேசிப்பதில்லை; ஆழ்ந்த சுய நல உணர்ச்சி உள்ளவர்கள் நாம்; நம்மில் மூன்று பேர் சேர்ந்து ஒருவரை யொருவர் துவேஷியாமல் எதுவும் செய்ய முடியாது.

நமது இயற்கையில் நிர்மாணத்திறன் என்பது பூஜ்யமாயிருக்கிறது. இந்தத் திறன் பெறவேண்டும். அது பெறும் இரகசியம், பொறாமையைத் தொலைத் தலேயாகும், உங்கள் சகோதரர்களின் அபிப்பிரா யத்திற் கிணங்க எப்போதும் சித்தமாயிருங்கள். எப்போதும் சமரசப்படுத்தவே முயலுங்கள்.

நமது நிலைமை என்ன? கட்டுப்பாடு சிறிது மில்லாத ஜனத்திரள்; சுய நலம் மிகக் கொண்டவர்கள்; நெற்றியில் குறியை இந்தப் புறமாகப் போடுவதா, அந்தப் புறமாய்ப் போடுவதா என்பது குறித்து நூற்றுக்கணக்கான வருஷங்களாய்ச் சண்டை போடுகிறவர்கள்; சாப்பிடும்போது பிறர் பார்த்தால் உணவு தீட்டாய்ப் போய்விடுகிறதா இல்லையா என்பது போன்ற விஷயங்களைப்பற்றிப் புத்தகம் புத்தகமாய் எழுதுகிறவர்கள்—இத்தகைய மக்கள் நாம்.

ஆதலின் வருங்காலத்தில் பாரத நாடு பெருமை பெற்று விளங்க வேண்டுமானால் நிர்மாணத் திறன், சக்தி சேகரம் மன ஒற்றுமை இவை வேண்டும். சமூக வாழ்வின் இரகசியம் ஒரு மனப் படுதலே யாகும். சிதறிக் கிடக்கும் மனோ சக்திகளை ஓரிடத்தில் சேர்த்து ஒருமுகப்படுத்திப் பிரயோகித் தலே வெற்றியின் இரகசியம். சீனன் ஒவ்வொரு வனும் தன் தன் வழியே சிந்திக்கிறான். ஆனால் மிகச் சிறு தொகையினரான ஜப்பானியர் எல்லோரும் ஒரு வழியாய் எண்ணுகிறார்கள். இவ்விரண்டின் பயன்களும் நீங்கள் அறிந்தவையே யாகும்.

குழந்தையைப்போல் எதற்கும் பிறரை நம்பியிருப்பது நமது தேசீய இயற்கையாய்ப் போய்விட் டது. உணவு வாயில் கொண்டுவந்து போடப்பட் டால் விழுங்க எல்லோரும் தயாராயிருக்கிறார்கள். சிலர் அதையும் தொண்டைக்குள் தள்ள வேண்டு மென்கிறார்கள். உங்கள் காரியத்தை நீங்களே செய்து கொள்ள முடியாவிடின் நீங்கள் உயிர் வாழத் தகுதி யற்றவர்களாவீர்கள்.

ஒவ்வொரு தேசமும் தன்னைத்தானே காப்பாற்றிக் கொள்ளவேண்டும். ஒவ்வொரு மனிதனும் தன் னைத்தானே ரட்சித்துக் கொள்ளவேண்டும். பிறர் உதவியை எதிர் பார்த்தல் ஆகாது. இதை எப்போதும் நினைவில் வையுங்கள்.

அயல் நாட்டு உதவியை நீங்கள் நம்பியிருக்கக் கூடாது. தனி மனிதர்களைப் போலவே தேசங்களும் தங்களுக்குத் தாங்களே உதவி செய்துகொள்ள வேண்டும். இதுவே உண்மையான தேசபக்தி. ஒரு தேசம் இது செய்யக்கூட வில்லையானால், அதன் முன்னேற்றத்திற்கு இன்னும் காலம் வரவில்லை யென்று அறிந்து கொள்ளுங்கள், அது காத்திருக்கவே வேண்டும்.

தொழிலில் ஒழுங்கு முறையைப் பொறுத்த வரை ஹிந்துக்கள் அசட்டை அதிகம் உடையவர் களாயிருக்கிறார்கள். கணக்கு வைத்தல் முதலியவை களில் அவர்கள் திட்டமாயும், கண்டிப்பாயும் இருப் பதில்லை. இந்தியாவில் ஒற்றுமைப்பட்ட முயற்சிகள் எல்லாம் இந்த ஒரு பெருங் குற்றத்தின் காரண மாகவே அழிந்து விடுகின்றன. தொழிலில் ஒழுங்கு முறை அனுசரிப்பது குறித்து நாம் இது காறும் கவனம் செலுத்தியதே யில்லை.

தொழில் முறைமையில் கண்டிப்புவேண்டும். அதில் சிநேகத்துக்கும் சங்கோசத்துக்கும் இடமிருத் தல் கூடாது. ஒருவன் தன் வசமுள்ள ஒவ்வொரு நிதிக்கும் மிகத் தெளிவாகக் கணக்கு வைத்திருக்க வேண்டும். ஒன்றுக்கு உத்தேசிக்கப்பட்ட பணத்தைஒருவன் பட்டினி கிடக்கவே நேர்ந்தாலும் வேறொன் றுக்கு உபயோகிக்கக்கூடாது. இது தான் தொழில் நேர்மை. அடுத்தாற்போல் தளராத ஊக்கம் தேவை. நீங்கள் எக்காரியம் செய்தாலும், அந்த நேரத்திற்கு அதுவே இறைவன் பணி ஆகிவிட வேண்டும்.

நீளிரவு கழிந்துவிட்டதாகக் காண்கிறது; நமது கொடிய துன்பத்துக்கும் கடைசியில் முடிவு வந்து விட்டதாகத் தோன்றுகிறது; உயிரற்ற பிணம்போல் காணப்பட்ட உடலும் உயிர் தழைத்தெழுந்திருக் கக் காண்கிறேம். எங்கேயோ வெகு தூரத்திலிருந்து ஒரு குரல் வருவதைக் கேட்கிறோம்…ஹிமாலயத்தி லிருந்து வரும் இனிய குளிர் பூங்காற்றைப் போல் அக்குரல் குற்றுயிராயிருந்த எலும்புகளுக்கும் தசை களுக்கும் புத்துயிரைக் கொண்டு வருகின்றது. நமது மயக்கமும் அகன்று வருகிறது. பாரதத்தாய் தன் நீண்ட உறக்கத்தினின்றும் விழித்து எழுவதைக் காணாதவர் குருடர்களே யாவர்; அல்லது கண்ணி ருந்தும் காணாதவர்களாவர்.

இனி நமது தாயின் முன்னே எவரும் எதிர்த்து நிற்க இயலாது; இனிமேல் அவள் என்றும் உறங்கப் போவதில்லை. புற உலக சக்திகள் எவையும் அவள் முன்னேற்றத்தை இனித் தடுக்க முடியாது; அளவற்ற வலிவுடைய அத்தேவி விழித்தெழுந்து விட்டாள்.

பெரிய மரமொன்றில் அழகிய பழம் ஒன்று பழுத்துக் கனிகின்றது; அப்பழம் கீழே விழுந்து அழுகுகின்றது. அவ்வழுகிய கனியிலிருந்து தரையில் வேர்பாய்ந்து, அதினின்றும் முன்னதை விடப் பெரிய விருக்ஷ மொன்று தழைத்துக் கிளம்புவதைக் காண்கிறோம். இத்தகைய rண தசையிலிருந்து நாம் தற்போது வெளி வந்திருக்கிறோம், அதுவும் அவசியமான ஒரு நிலையே யாகும். பாரதத்தாயின் வருங்கால உன்னதம் அந்த க்ஷண தசையிலிருந்தே தோன்றப் போகின்றது. இதற்குள்ளாகவே முளை கிளம்பித் தளிர்களும் காணத் தொடங்கிவிட்டன. அம்முளை விரைவிலேயே ஒரு பெரிய மகா விருக்ஷ மாக வளர்ந்து காட்சியளிக்கும்.

வருங்காலத்தில் அதி ஆச்சரியமான, மகிமை வாய்ந்த இந்தியா தோன்றப் போகின்றது. இதற்கு முன் எப்போது மிருந்ததைவிட அது பெருமை பொருந்தி விளங்கும். பண்டைக் கால ரிஷிகளையும் விடப் பெரிய மகான்கள் தோன்றுவார்கள். உங் கள் மூதாதைகள், ஆவி உலகங்களில் தத்தம் இடங் களிலிருந்து, தங்கள் சந்ததிகள் இவ்வளவு மகோன் னதம் பொருந்தி விளங்குவதைக் கண்டு மகிழ்ச்சி யும் பெருமையும் அடைவார்களென்பதில் சந்தேகமில்லை .

கண்விழித் தெழுந்திருங்கள்; நமது பாரதத் தாய் புத்திளமை பெற்று, முன்னெப்போதையும் விட அதிக மகிமையுடன் தன் நித்திய சிம்மாசனத் தில் வீற்றிருப்பதைக் கண்டு மகிழுங்கள்.

நம்புங்கள்; உறுதியாக நம்புங்கள் . இந்தியர் கண் விழித்து எழுந்திருக்க வேண்டுமென்று ஆண்டவன் கட்டளை பிறந்து விட்டது.

எழுங்கள்; எழுங்கள்; நீளிரவு கழிந்தது. பொழுது புலர்ந்தது, கடல் புரண்டு வருகிறது. அதன் உத்வேகத்தைத் தடுக்க எதனாலும் ஆகாது.

ஹிந்து சமூகத்தில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு குழந் தையும் எக்கருமத்தைத் தன் வாழ்வின் பெரு நோக்க மாக கொண்டு பிறக்கின்றது தெரியுமா? பிராம்மண னுடைய பிறவி நோக்கம் ‘சமயச் செல்வத்தைப் பாதுகாத்தலே’ என்று மனு பெருமையுடன் புகன் றிருப்பதை நீங்கள் படித்திருப்பீர்கள். ஆனால் அது பிராம்மணனுடைய பிறவி நோக்கம் மட்டுமன்று என நான் சொல்வேன். இப்புண்ணிய பூமியில் ஜனிக்கும் ஆண், பெண் குழந்தை ஒவ்வொருவருக்கும் ஏற்பட்டுள்ள பிறவிப் பெரு நோக்கம் ‘ சமயச் செல் வத்தைப் பாதுகாத்தலே’ யாகும்.

பரிபூரண உயர் நாகரிகத்துக்காக உலகம் காத் துக் கொண்டிருக்கிறது. பாரத நாட்டின் நாகரிக பொக்கிஷத்தை, ஹிந்து ஜாதியின் அதி ஆச்சரிய மான பரம்பரை ஞானச் செல்வத்தை உலகம் எதிர் நோக்கி நிற்கிறது.

இந்தப் பாரத நாட்டில் நமது மூதாதைகள் சேகரித்து வைத்திருக்கும் அமிர்தத்தில் ஒரு துளிக் காக ஏந்திய கைகளுடன் வெளியே கோடிக்கணக் கான மக்கள் நின்று கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர் களுடைய இதய வேதனையை நமது நாட்டின் சுவர் களுக்குள் அடைந்து கிடக்கும் நாம் சிறிதும் அறிந்து கொண்டோமில்லை.

மேனாடு முழுவதும் ஓர் எரிமலையின் உச்சியின் மீது நின்று வருகின்றது. அவ்வெரிமலை எந்த நிமிஷ மும் தீயைக்கக்க ஆரம்பித்து அந்நாட்டைப் பாழாக் குதல் கூடும், மேனாட்டார் மனச் சாந்தி வேண்டி உலகின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் தேடிவிட்டார்கள்; ஆனால் அதை எங்கும் அவர்கள் காணவில்லை. இவ்வுலக இன்பத்தைப் பரிபூரணமாய் அவர்கள் அநுபவித்தார்கள்; ஆனால் அது வெறும் பிரமையே எனக்கண்டார்கள். பாரத நாட்டின் ஞான அருவி மேனாட்டில் வேகமாகப் பாயுமாறு வேலை செய்வ தற்கு இதுவே தக்க தருணமாகும்.

பாரதத் தாயின் புதல்வர்களுக்கு தர்ம மார்க் கத்தில் ஒரு மகத்தான கடமை ஏற்பட்டிருக்கிறது. மனித வாழ்க்கையின் இலட்சியங்களைப் பற்றி உல கிற்கு அறிவு புகட்டும் ஊழியம் புரிய அவர்கள் தங்களைத் தகுதி யாக்கிக் கொள்ளவேண்டும்.

இந்நாட்டில் சமயமும், பாரமார்த்திகமுமே இன்னமும் ஜீவ நீர் சுரக்கும் ஊற்றுக்களாயிருந்து வருகின்றன. இவ்வூற்றுக்களிலிருந்து சுரக்கும் நீர் பொங்கிப் பெருகி எங்கெங்கும் பாய்ந்தோடி உலகை மூழ்கடிக்க வேண்டும். அவ்வமுத வெள்ளம், அரசி யல் ஆசைகளாலும், சமூதாய சூழ்ச்சிகளாலும் நசுக்கப்பட்டுத் தற்போது அரைப் பிராணனுடன் இருக்கும் மேனாடுகளுக்கும் பிறதேசங்களுக்கும் புத் துயிரையும் நவசக்தியையும் அளிக்க வல்லதாகும்.

மக்கட் குலத்தின் முன்னேற்றத்திற்கு ஹிந்து வின் சாந்தமுள்ள மூளையும் தன் பங்கு வேலையைச் செய்தே யாக வேண்டும். உலகிற்கு இந்தியா அளிக்கக்கூடிய நன்கொடை பாரமார்த்திக ஞான ஒளியேயாகும்.

உங்களில் ஒவ்வொருவரும் அரியதொரு பரம் பரைச் செல்வத்துடன் பிறந்திருக்கிறீர்கள். மகிமை வாய்ந்த இத்தேசத்தின் மகத்தான பண்டை வாழ்வு அனைத்துமே அச் செல்வமாகும். உங்களுடைய மூதா தைகள் கோடிக்கணக்கானவர்கள் உங்களுடைய செயல் ஒவ்வொன்றையும் கவனித்து வருகிறார்கள். எனவே, எச்சரிக்கையுடன் ஒவ்வொன்றையும் எண்ணித் துணியுங்கள்.

ஒவ்வொரு ஜாதிக்கும் ஒரு சிறப்பியல்பு உண்டு. ஒவ்வொரு ஜாதிக்கும் தனிப்பட்ட வாழ்வு நோக் கம் ஒன்று உண்டு. அவ்வாறே ஒவ்வொரு ஜாதியும் இவ்வுலகில் செய்து முடித்தற்குரிய தனிப் பெருங் காரியம் ஒன்று உண்டு. ஒவ்வொரு ஜாதியும் தத் தமக்குரிய காரியத்தைச் செய்து அதன் பயனைக் காட்டவேண்டும். அரசியல் பெருமையோ, இரா ணுவ வலிமையோ நமது ஜாதியின் வாழ்வு நோக்க மன்று. அவ்வாறு எப்போதுமிருந்ததில்லை; இனி யும் இராது. நமது வாழ்க்கை இலட்சியம் முற்றும் வேறான தாகும். அது, நமது ஜாதியின் பாரமார்த் திக சக்தியை யெல்லாம் திரட்டிச் சேர்த்துப் பாது காத்தலேயாம். அவ்வாறு ஒன்று சேர்க்கப்பட்ட சக்தியானது, தக்க சமயம் நேரும்போது, பெரு வெள்ளம்போல் பாய்ந்து உலக முழுவதையும் மூழ்கடிக்கும்.

இந்தியர்களாகிய நாம் எத்தனையோ துன்பங் களுக்கும் துயரங்களுக்கும் ஆளாகியும், வறுமைக் குழியில் வீழ்ந்து கிடந்தும், உள் நாட்டுக் கொடு மைகளுக்கும், வெளி நாட்டாரின் கொடுமைகளுக் கும் உள்ளாகியும், இன்னமும் உயிர் வாழ்ந்திருப் பதின் காரணம் யாது? நம்மிடம் தனிப்பட்ட தேசீய இலட்சியம் ஒன்று இருப்பது தான். இந்த இலட்சியம் உலகப் பாதுகாப்பிற்கு இன்னும் அவசி யமாயிருக்கிறது.)

ஓராயிரம் ஆண்டுகளாக எத்தனையோ கஷ்டங் களுக்கும், குழப்பங்களுக்கும் உள்ளாகியும் ஹிந்து ஜாதி அழிந்து படாமலிருப்பதேன்? நமது பழக்க வழக்கங்கள் அவ்வளவு பொல்லாதவையாயிருப்பின், இதற்குள்ளாக நாம் இருந்த விடந் தெரியாமல் மாண்டு மறைந்து போகாததேன்? நம்மீது படை யெடுத்து வந்த அன்னியர்கள் பற்பலரும் நம்மை நசுக்கிப் போடுவதற்கு எல்லா வித முயற்சிகளும் செய்து பார்க்க வில்லையா? அவ்வாறாக, மற்றும் பல அநாகரிக ஜாதிகளுக்கு நேர்ந்த கதி இந்துக் களுக்கு நேராத காரணம் என்ன?

உலக நாகரிக மென்னும் பொதுக் களஞ்சியத் திற்கு இந்தியா தன்னுடைய பகுதியை இனியும் தரவேண்டியிருக்கிறபடியாலே அது இன்னமும் உயிர் வாழ்ந்து வருகிறதென்று அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

சங்கீதத்தில் ஒவ்வொரு கீர்த்தனத்துக்கும் முக்கியமான மத்திம சுரம் ஒன்றிருப்பது போல் ஒவ்வொரு நாட்டிற்கும் பிரதான வாழ்வு நோக்கம் ஒன்று உண்டு. மற்றவையெல்லாம் அதற்கிரண்டா வது ஸ்தானத்தையே அடையும். இந்தியாவிற்கு அத்தகைய பிரதான வாழ்க்கை இலட்சியம் சமய மாகும். சமூக சீர்திருத்தம் முதலிய மற்றவையெல் லாம் இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை இரண்டாந்தர விஷயங்களேயாம்.

சங்கீதத்தில், மத்திம சுர மாயுள்ள சுருதியை யொட்டி மற்ற சுர வரிசைகளெல்லாம் மேலும் கீழும் தவழ்ந்து இன்னிசை எழுப்புகின்றன. இவ் வாறே ஒவ்வொரு தனி மனிதனுக்கும், ஒவ்வொரு தேசத்துக்கும் வாழ்க்கையின் தனிப்பெரும் நோக் கம் ஒன்றுண்டு. மற்ற நோக்கங்களெல்லாம் இதைச் சுற்றி நின்று வாழ்க்கையை இனிமை பயக்கச் செய் கின்றன.

ருஒ நாட்டிற்கு அரசியல் வலிமையே ஜீவதா துவாயிருக்கலாம். இங்கிலாந்து இத்தகைய நாடாகும் மற்றொரு நாட்டுக்குக் கலை உணர்ச்சியே உயிர் நாடியா யிருக்கலாம். இவ்வாறு பற்பல நாடுகளுக் கும் பற்பல துறைகள் முதன்மையான வாழ்வு நோக்கங்களா யிருக்கின்றன. இந்தியாவிலோ சம யத் துறையே வாழ்வின் பற்பல துறைகளுள்ளும் மகோன்னதம் பெற்று விளங்குகிறது. தேசீய வாழ்க்கை யென்னும் சங்கீதத்துக்குச் சமயமே இங்கு சுருதியாக இயங்குகிறது. நூற்றுக்கணக்கான வருஷங்களாகத் தன் வாழ்க்கையின் முக்கியமான துறையாய் இருந்து வரும் தேசீய ஜீவ தாதுவை எந்த நாடேனும் புறக்கணிக்க முற்பட்டு அதில் வெற்றி யும் பெற்றால் அத்தேசம் அழிந்தே போகின்றது. ஆதலின் நீங்கள் சமயத்தை மட்டும் புறக்கணித்து விட்டு, அரசியல், சமூக இயல் முதலியவற்றுள் எதனை உங்கள் நடுநோக்கமாய், தேசீய வாழ்க்கை யின் உயிர் நாடியாய் வைத்துக் கொண்டாலும், அதன் முடிவு நீங்கள் அடியோடு அழிந்து விடுதலேயாம்.

துறவும், தொண்டுமே இந்தியாவின் தேசீய இலட்சியங்களாகும். இந்த இலட்சியங்களை நீங்கள் பேணி வளர்த்தால் மற்றவை தமக்குத் தாமே வள ரும். இந்நாட்டில் பாரமார்த்திகக் கொடியை எவ் வளவு தான் உயர்த்தினாலும் அதிகம் என்று சொல் வதற்கில்லை. பார மார்த்திகமே இந்தியாவின் கதி மோட்சமாகும்.

தேகத்தில் ஜீவரத்தம் தூய தாயும், வன்மை பெற்றும் இருந்தால் நோய்க்கிருமி எதுவும் உயிர் வாழ முடியாது. நமது சமூகத்தின் ஜீவரத்தம் பார மார்த்திக வாழ்வேயாகும். அது தெளிந்து, பலத் துடன் ஓடினால் மற்ற எல்லாம் சரியாயிருக்கும். அந்த இரத்தம் மட்டும் சுத்தமாயிருந்தால், அரசி யல், சமூக இயல், பொருள் இயல் முதலியவற்றி லுள்ள குறைபாடுகள் எல்லாம்–நாட்டின் வறுமை கூட- நீங்கிவிடும்.

இந்தியாவின் உயிர் நாடி சமயம்! சமய மொன்றேயாகும். சமயமென்னும் உயிர் நாடி அற்றுப் போகும் போது பாரத நாடு நிச்சயம் இறந்து விடும். அரசியல் திருத்தங்களும் சமூக சீர்திருத்தங் களும் அப்போது அதைக் காப்பாற்ற மாட்டா. இந்தியாவின் புதல்வர் ஒவ்வொருவருடைய தலை யிலும் குபேரனுடைய செல்வ மெல்லாம் பொழிந்த போதிலும், அதன் உயிரைக் காக்க முடியாது.

அரசியல், வியாபாரப் பெருக்கினால் வரும் பெருமிதச் செல்வம், அதிகாரம், சரீர விடுதலை முதலியவைகளைப் பற்றி மற்றவர்கள் பேசட்டும். ஹிந்துக்களின் மனம் இவற்றை அறிந்து கொள்ளாது; அறிந்து கொள்ள விரும்பவும் விரும்பாது.

பாரமார்த்திகம், சமயம், ஆண்டவன், ஆன்மா, ஆன்ம விடுதலை என்னும் இவைகளைப் பற்றிப் பேசுங்கள். மற்ற நாடுகளில் தத்துவ சாஸ்திரிகள் என்று சொல்லப்படுவோரைவிட, இந்தியாவிலுள்ள மிகத் தாழ்ந்த குடியானவன் இவ்விஷயங்களைப் பற்றி அதிகம் தெரிந்தவனா யிருப்பதைக் காண் பீர்க ள். |

இந்தியர்களிடம் அரசியலைப் பற்றியும், சமூக புனருத்தாரணத்தைப் பற்றியும், பணஞ் சேர்த்தலைப் பற்றியும், வியாபார வளர்ச்சியைப் பற்றியும் நீங்கள் பேசுவனவெல்லாம் குள்ளவாத்தின் முதுகில் விழுந்த நீர்த்துளிபோல் தெறித்தோடிப்போகும்.

அரசியல், சமூக முன்னேற்றங்கள் எல்லாம் அவசியமல்லவென்று நான் சொல்லவில்லை. ஆனால் அவையெல்லாம் இந்நாட்டிற்கு இரண்டாந்தரமான முக்கியமே யுடையன வென்றும், சமயமே இங்குத் தலை சிறந்ததாகும் என்றும் நான் கூறுகிறேன். இதை நீங்கள் சிந்தையில் பதித்து வைக்க வேண்டும்.

கங்கை நதியானது உறைந்த பனிக்கட்டிகள் நிறைந்த தன் மூலஸ்தானத்திற்குத் திரும்பிச் சென்று அங்கிருந்து வேறொரு புதிய திக்கில் ஓட வேண்டு மென்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்களா? அது ஒரு கால் சாத்தியமானாலும், இத்தேசம் தன் சிறப்பியலான சமய வாழ்க்கையைத் துறந்து, புதிய அரசியல் வாழ்க்கையையோ வேறொன்றையோ ஏற்றுக்கொள் ளுதல் இயலாத காரியம்.

எதிர்ப்பின் வலிமை எங்கே குறைவாயிருக் கிறதோ அவ்வழியின் மூலமாகவே உங்களால் வேலை செய்ய முடியும். இந்தியாவில் அவ்வாறு எதிர்ப்பு மிகக் குறைவா யிருக்கும் வழி சமய வழியேயாகும்.

இப்புராதன நாடு இன்னமும் உயிர் வாழ்கிற தென்றால், அதற்குக் காரணம், இன்னமும் அது ஆண்டவனையும், சமயம், பாரமார்த்திகம் என்னும் நிதிக்களஞ்சியங்களையும் விடாமற் பற்றிக்கொண்டி ருப்பதேயாம்.

இந்தியாவை எவராலும் அழிக்க முடியாது; அது மரணபயமின்றி நிமிர்ந்து நிற்கின்றது. ஆன் மாவே அதன் பின் பல மாயிருக்கும் வரை, அதன் மக்கள் பாரமார்த்திக வாழ்வைக் கைவிடாதிருக்கும் வரை நமது தேசம் இங்ஙனமே நின்றொளிரா நிற்கும். இந்தியர்கள் பிச்சைக்காரர்களாகவே யிருக்க லாம். என்றென்றைக்கும் வறுமையும், பட்டினியும் ஆபாசமும், அழுக்கும் சூழ்ந்தவர்களாய் வாழலாம். ஆனால் அவர்கள் தங்கள் இறைவனைக் கைவிட வேண்டாம். தாங்கள் முனிபுங்கவர்களின் வழித் தோன்றிய மக்கள் என்பதை மறக்க வேண்டாம்.

இப்பூவுலகிலே எந்தத் தேசமேனும் புண்ணிய பூமி என்னும் பெயருக்கு உரிமையுடைய தானால் அது நமது பாரத நாடேயாகும். ஆன்மாக்கள் எல்லாம் கர்மபலன் துய்ப்பதற்கு வந்து சேர வேண்டிய தேசமும், கடவுள் வழியில் செல்லும் ஒவ்வோர் ஆன்மாவும் கடைசியாக அடைதற்குரிய வீடும் நமது பரதகண்டமே யாகும். மனித சமூகத்தின் பெருந்தன்மை, தயாளம், தூய்மை, சாந்தம் என்னும் குணங்கள் பரிபூரணமடைந்திருப் பதும், அகநோக்கிலும் பாரமார்த்திகத்திலும் தலை சிறந்தது மான நாடு ஒன்று உண்டானால், அது நமது பாரத வர்ஷமே யாகும்.

உலகிலே உள்ள எந்தப் பெரு மலையையும் விட அதிக உறுதியுடன் நிலைத்து நிற்கும் தேசம் அதுவேயாம். அது அழியாத வலிமையுடையது; முடி வில்லாத வாழ்வுடையது. தோற்றம் ஒடுக்கமில்லாத ஆன்மாவைப்போல் அதுவும் அமரத்வம் பொருந் தியது. அத்தகைய தாய் நாட்டின் புதல்வர்கள் நாம்.

இப்புண்ணிய பூமியில் சமயமும் சாஸ்திரமும் தழைத்து வளர்ந்தன. மகாபுருஷர்களுக்குப் பிறப்பளித்த தேசமும், தியாக பூமியும் நமது தாய் நாடேயாகும். பண்டைக்காலத்திலிருந்து இன்று வரை மனித வாழ்க்கையின் மகோன்னதமான இலட் சியம் விளங்கி வந்திருப்பது இந்நாட்டிலே தான்.

சாஸ்திரம், ஆத்ம வித்தை, சன்மார்க்கம், சாந்தம், இனிமை, அன்பு என்னும் இவற்றிற்குத் தாய் நாடு பாரத தேசமாகும். அவை இன்றளவும் இங்கே நிலைபெற்றிருக்கின்றன. இவ்வுலகில் எனக் குள்ள அநுபவத்தை ஆதாரமாகக் கொண்டு மேற் கூறிய துறைகளில் இன்னமும் இந்தியாவே எல்லாத் தேசங்களிலும் முதன்மை பெற்றிருக்கிறதென்று நான் தைரியமாகக் கூறமுடியும்.

மற்ற நாடுகளிலே கோடிக்கணக்கான மக்களின் இதயங்களை உலகாயதம் என்னும் தீ எரித்து வரு கின்றது. அத்தீயை அணைப்பதற்கான ஜீவ நீர் இந்நாட்டிலே உண்டு.

நமது தாய் நாட்டிற்கு இவ்வுலகம் பட்டிருக்கும் கடன் மகத்தான தாகும். தேசந் தேசமாய் எடுத்துக் கொண்டு பார்த்தால், சாதுக்களான ஹிந்துக்களுக்கு இவ்வுலகம் கடமைப்பட்டிருப்பதுபோல் வேறெந்த ஜாதிக்கும் கடமைப்பட்டிருக்கவில்லையென்று சொல்லலாம்.

கண்ணுக்குப் புலனாகாமலும், சத்தம் செய்யா மலும் வானின்றிறங்கும் இன்பப் பனித் துளியானது அழகிற் சிறந்த ரோஜா மொட்டுக்களை மலரச்செய் கின்றது. உலகின் அறிவு வளர்ச்சிக்கு இந்தியா செய் திருக்கும் உதவியும் இத்தகையதேயாகும்.

பல்வேறு சமயங்களின் ஆராய்ச்சியினால் நாம் தெரிந்து கொள்வதென்ன? உலகிலே நல்ல தர்ம சாஸ்திரமுடைய தேசமெதுவும் நம்மிடமிருந்து சிறிதேனும் கடன் வாங்காமலில்லையென்பதே. ஆன்மா அழிவற்றது என்னும் கொள்கையுடைய சமயங்கள் எல்லாம், அக்கொள்கையை நேர்முக மாகவோ, மறைமுகமாகவோ நம்மிடமிருந்தே பெற்றிருக்கின்றன.

இந்த தேசத்தில் முடிதாங்கிய பெருமன்னர் கள் தங்கள் மூதாதைகள் வனங்களில் அரை நிர் வாணமாய் வாசம் செய்த ரிஷிகள் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் பெருமை யடைந்தார்கள். வேறெந்த நாட்டிலேனும் அத்தகைய அரசர்கள் இருந்ததாக நீங்கள் கேள்விப்பட்டதுண்டா? ஏழை வழிப்போக் கர்களைக் கொள்ளையடித்துக்கொண்டு பெரிய கோட் டைகளில் வசித்த கொள்ளைக்கார ஜமீன் தார்களின் வழித்தோன்றியவர்கள் தாங்களென்று (மேனாட்டார் போல) இந்நாட்டில் அரசர்கள் சொல்லிக் கொள்ள விரும்புவதில்லை.

” வாழ்க்கைப் போராட்டத்தில் பலசாலிகளே மிஞ்சுவார்கள்” என்னும் புதிய கொள்கையைப் பற்றி மேனாட்டார் அதிகம் பேசுகிறார்கள். உடல் பலமுடையவர்களே பிழைத்திருப்பதற்குரியவர்கள் என்று அவர்கள் கருதுகிறார்கள். இது உண்மையா னால், பண்டைக் காலத்தில் மிக பலசாலிகளாய் வெற்றிக் கொடி நாட்டி வாழ்ந்திருந்த தேசத்தார் எல்லாம் இன்று புகழுடன் நிலைத்திருக்க வேண்டும்; உடல் வலிவற்றவர்களும், வேறு ஒரு சாதியையோ, தேசத்தையோ என்றும் ஜெயித்தறியாதவர்களு மான ஹிந்துக்கள் முன்னமே மாண்டு மறைந்து போயிருக்க வேண்டும். ஆனால் நாம் முப்பது கோடி மக்கள் இன்று வாழ்ந்து கொண்டுதானிருக்கிறோம்!

இவ்வுலகிலுள்ள பற்பல ஜாதியார்களுக்குள்ளே பிற நாட்டின் மீது எப்போதும் படையெடுத்துச் செல்லாதவர்கள் நாம் தான். அக்காரணத்தினால் ஆண்டவன் ஆசீர்வாதம் நமக்கு எப்போதும் இருந்து வருகிறது. அவனுடைய அருள் வலிமையினாலேயே நாம் உயிர் வாழ்ந்து வருகிறோம்.

இவ்வுலகில் மிகப் பெருமை கொண்ட மனிதர் களுக்குள்ளே நானும் ஒருவன். ஆனால் உங்களுக்கு உண்மையைச் சொல்லி விடுகிறேன்;-அந்த பெரு மை என் பொருட்டன்று; என் மூதாதைகளின் பொ ருட்டேயாம். பண்டை ஆரியர்களின் சந்ததிகளே! இறைவன் அருளால் நீங்களும் அத்தகைய பெருமை கொள்வீர்களாக. உங்கள் இரத்தத்திலும் உங்கள் மூதாதை மீதுள்ள நம்பிக்கை ஊறிப்போகுமாக. அது உங்கள் வாழ்க்கையில் ஒன்றிக் கலந்து விடுவ தாக. அதன் மூலமாய் உலகிற்கும் கதிமோக்ஷம் கிட்டுமாக.

ஆயிரம் ஆயிரம் வருஷங்களாய் இந்தியா அமைதியுடன் வாழ்ந்து வருகிறது . . . . இங்கிருந்து உயர்ந்த கருத்துக்கள் அலைமேல் அலையாகக் கிளம்பிப் பரவி வந்திருக்கின்றன. இங்கே பேசப் பட்ட. ஒவ்வொரு வார்த்தையும் உலகிற்கு அருளையும் சாந்தத்தையும் நல்கியிருக்கின்றன.

விஸ்தாரமான இவ்வுலகத்தின் சரித்திரம் முழு வதையும் ஆராய்ச்சி செய்து பாருங்கள், உன்னத மான இலட்சியம் ஒன்றை நீங்கள் எங்கே கண்டா லும் அதற்குப் பிறப்பிடம் இந்தியா வாயிருப்பதைக் காண்பீர்கள். மிகப் புராதன காலந்தொட்டு பாரத நாடு மக்கட் குலத்துக்கு உயர்ந்த கருத்துக்களளிக் கும் ஓர் அருஞ்சுரங்கமாயிருந்து வந்திருக்கிறது. உன்னதமான இலட்சியங்களுக்குப் பிறப்பளித்து அவற்றை உலக முழுவதும் விஸ்தாரமாகப் பரப்பி யும் வந்திருக்கிறது.